Traviss, K: 501st

Geschreven bij Star Wars 501St

Eerlijk is eerlijk, ik wist van tevoren al dat ik dit boek 5 sterren ging geven. De eerdere delen in deze serie (Hard Contact, Triple Zero, True Colors en Order 66) sleepten me namelijk zo mee dat ik het niet over mijn hart zou krijgen om een boek uit deze serie minder te geven dan de maximale score. Het gaat tenslotte wel om een handjevol van de meest realistische personages uit Star Wars, en Karen Traviss blijft een van mijn toppers. Dit boek heeft gemiddeld, van de vijf boeken in deze serie, de slechtste recensies op andere sites (wat nog steeds hoger dan het gemiddelde van ALLE boeken is) Het was “niet zo goed als zijn voorgangers.” Maar ja. Zelfs al was dit boek tegengevallen had ik de minpunten dus genegeerd en gewoon 5 sterren aangeklikt.
Maar het valt niet tegen.

Hier is waar we zijn gebleven:
De Republiek is gevallen en het Rijk heerst. Na de rampzalige nacht van Order 66 is Etain dood, en Darman en Niner zijn gestrand in het Rijksleger, waar Delta Squad ook nog steeds rondhangt, terwijl de rest van Skirata’s klonen zijn gedeserteerd naar Kyrimorut op Mandalore, waar zijn clan van dertig personen verder moet gaan na dit verlies. Ondertussen zijn er nog andere problemen: er is een Rijksgarnizoen op Mandalore, Mand’alor Fenn Shysa plant een opstand, Jango Fett’s gestoorde moordenaarzus is ook bij de clan, Jedi willen onderduiken bij Kyrimorut, Uthan uit Hard Contact moet het versneld ouder worden van de klonen stopzetten maar zal een wel ZEER persoonlijk moeten zien te verwerken, er zijn Mandalorians die samenwerken met het Rijk… Niet alles wordt opgelost, want er zou nog een vervolg komen, maar het meeste wordt behandeld.

Dit is, net zoals zijn voorgangers, een denkboek. Er worden lastige vragen in gesteld. De personages en de actie zijn er ook nog steeds.
In het begin is er niet heel veel tempo en er zijn vooral scenes waarin Clan Skirata bijv. het avondeten kookt en dat soort oost west thuis best dingen. Mij maakt het niet uit; ik verslind alles wat Traviss schrijft, met uitzondering van No Prisoners. Maar het wordt saai als dat te lang zo doorgaat. Dat doet het niet. Na de eerste 100 blz. gaat het tempo omhoog en er is meer actie. Er zijn de nodige wendingen en nieuwe ideeën en personages, dus het verveelt nooit. Er is ook humor, met name van Fi, een van mijn persoonlijke favorieten.
Wel een nadeel: in Order 66 trouwden er vier koppels. Over the top? Een beetje. Er zijn in 501st geen trouwerijen, maar het matchmaking gaat gewoon door. Het is een beetje onwaarschijnlijk dat IEDEREEN een partner vind en in dit boek komen er drie of vier relaties bij. Het wordt een beetje geforceerd. Een van de weinige nadelen, dus.

Dit is tot mijn grote spijt het laatste boek in de serie. Dat is nog een reden voor die 5 sterren: ik zou niet durven om met minder af te sluiten. Er zou een vervolg komen, maar dat ging niet door. Traviss stopte na een conflict dat ontstond door de Clone Wars-tv serie met het schrijven van SW boeken. Godzijdank heeft ze wel openbaar gemaakt hoe het zou zijn geiendigd. Voor degenen die het willen weten: Zoek het artikel van Imperial Commando 2 op, op de Star Wars wikia. Het plot staat er in grote lijnen. Daarom kon ik met een gerust hart naar bed, want dit boek eindigt met een soort cliffhanger.
Dus dag Darman, en Niner,en mijn all-time favorites Fi, Skirata en Vau, en dag Uthan en Gilamar en Atin en Melusar en Rede en Besany en Jilka en Corr en Ordo en A’den en Mereel en dag alle anderen. Het was leuk zolang het duurde, en ik zal zeker nog een keer terugkeren naar de Republic/Imperial Commando series.
Of drie keer.