Dark Souls

Laten we beginnen bij het begin. Je mag je eigen hoofdpersoon maken; man, vrouw, groot, klein. En je klasse: soldier, pyromancer, thief..
Als laatste mag je een ‘gift’ uitzoeken. Een bom, een sleutel, een ring…. Je hebt geen idee wat die items voor je kunnen betekenen, je zult het maar uit moeten vinden.
Na een korte laad pauze krijg je je openingsfilm en die is niet zo prettig om aan te zien. Als je het filmpje zit kan ik je horen denken; ik hoop niet dat ik ze moet verslaan later in de game… 😉
even later vind je je character in een cel. Zodra je een sleutel hebt gevonden, en ervandoor gaat kom je al snel je eerste boss tegen. En die dood je, en nog een keer. Uiteindelijk zul je winnen. Al zingend ga je verder. Een grote raaf grijpt je, en transporteert je naar Lordran. Het land van de goden waar je jezelf de rest van de game bezig zult houden.

En dit het punt waar de game echt gaat beginnen. Jij bent de ‘chosen undead’. Het is jouw lot om Lordran te redden…. en dat is ook gelijk alles wat je te weten zult komen. Als je niet goed naar de NPC’s luistert, of de description van je items niet leest zul je nooit achter het geweldige verhaal van Dark Souls komen. Daarom ga ik met deze review niet verder in op het verhaal, het is echt iets waar je zelf achter moet komen.

gameplay. Hierin straalt de game. In de meeste games hak je maar een eind in de rondte en ga je van de ene level naar de andere. Je zult al gauw merken dat dat niet de bedoeling is van Dark Souls. De game is moeilijk, heel erg moeilijk.
Je hebt hitpoints, maar ook stamina. Stamina verbruik je als je guard, rent, rolt, en als je aanvalt. Als je stamina op is heb je een groot probleem omdat je je niet meer kan verdedigen. Gelukkig vult het zichzelf als je loopt of stilstaat. Daarom moet je tijdens gevechten altijd ervoor zorgen dat je wat stamina overhoud, want als je erdoorheen bent is 1 klap genoeg om game over te gaan. Hierdoor moet je goed nadenken hoe je een vijand te lijf gaat, en geeft het een strategisch gevoel.
Je hebt verschillende wapens; swords, daggers, crossbows, bows en magic. Je kan zelf kiezen welk wapen het beste bij je past, en met de juiste items ( titanite shards ) kun je ze upgraden.
Het spel geeft je wel een begin klasse ( thief, pyromancer etc ) maar je kunt zelf beslissen wat je van je karakter maakt. Als je enemies verslaat krijg je souls. als je genoeg souls verzamelt kun je bij een bonfire jezelf levellen. Je mag zelf kiezen wat je levelt, je hp, stamina, hit points etc. Op basis daarvan kun je bijvoorbeeld een tank maken die veel hit points heeft. Maar je kan ook een mage maken met trekjes van een thief. De keuzes zijn oneindig.

De graphics en muziek zijn ook zeker fraai. Alhoewel er meestal geen muziek te vinden is in de game, is het wel te vinden bij de boss battles. De muziek die je dan te horen krijgt zijn episch en passen perfect bij de hopeloze gevechten die je probeert te winnen.

alhoewel Dark souls eigenlijk een single player is, kun je het deels met andere spelers spelen. Ergens in het spel krijg je een white soapstone. als je het gebruikt markeer je de grond onder je voeten, en kunnen andere spelers die het zien je oproepen en kun je samen de boss verslaan. Als dat gebeurd is verdwijnt diegene die in je spel gekomen is en ben je weer alleen. Dit is een pluspunt, maar ook een minpunt. Mensen kunnen je ook ‘invaden’. En met invaden bedoel ik dat ze ongevraagd je game inkomen en je proberen te doden. Erg frustrerend. Je kunt een max van 2 helpers in de spel krijgen, en ik geloof een max van 3 invaders.
je hebt ook een orange soapstone, en daarmee kun je woorden uitkiezen en dat noteren op de grond. Bijvoorbeeld als je een geheime bonfire heb gevonden kun je de woorden maken: Secret ahead of bonfire ahead etc. let wel op, soms word je voor de gek gehouden.

als je van een goede en uitdagende rpg houdt, ga dan vooral Dark Souls spelen.