Silent Hill: Downpour
Ga maar vast op het puntje van je stoel of bank zitten, want Silent Hill: Downpour biedt horror van de bovenste plank. Het gaat niet om enge monster, maar sfeer en spanning zijn veel belangrijker. In deze horrorgame krijgt je echt het gevoel dat je op je gejaagd wordt!
Silent Hill: Downpour begint wanneer de hoofdpersoon in een busje wordt weggevoerd naar de gevangenis. In het noodweer raakt het busje van de weg en krijgt Murphy Pendleton de kans om te vluchten. Alleen… hij vlucht in de richting van Silent Hill.
Silent Hill: Downpour biedt een diep psychologisch horrorverhaal waarin de dierlijke reactie om te vechten of te vluchten centraal staat. Het is de enige keuze die je hebt wanneer je de duistere wereld van Silent Hill: Downpour verkent. Je kunt dan ook alle voorwerpen in de omgeving als wapen gebruiken, van flessen tot en met stoelen. De keuze is simpel: vecht om te overleven of vlucht om te overleven!
Het gevaar van Silent Hill is dat je er nooit levend vandaan komt. Het is jouw taak om Murphy te helpen om te overleven. De horror neemt jou mee naar nieuwe gebieden, waaronder een ondergronds tunnelsysteem. Daarnaast zie je onder meer The Diner en The Devil’s Pit. Met al die mist zie je geen hand voor ogen… Hey! Wat was dat? Hallo? Is daar iemand?
De beste gaming producten vind je met korting bij PocketCubes
Specificaties: Silent Hill: Downpour
|
ferrari430 –
Ik heb ze allemaal gespeeld en deze is echt dramatisch slecht. Alleen mensen die alle overige games niet hebben, kunnen beweren dat dit goed is! Dit heeft absoluut niks meer te maken met Silent Hill. Alles wat goed was ontbreekt hier: het verhaal is echt slecht en niet boeiend tot en met het eind. Verder zijn er 2 monsters die je de hele tijd tegenkomt en deze zijn beide zwaar lachwekkend. 1) Vrouw met lang haar die je altijd van achteren aanvalt. 2 ) Ninja gast die achteruit loopt als hij je ziet. Verwacht dus geen coole nurses, misvormde monsters, Pyramid Head enz. De ergste minpunt is nog wel dat tijdens de hele game de Silent Hill sfeer compleet ontbreekt. Het is alsof je ergens in een dorpje bent…. maar zeker niet in Silent Hill. De muziek is ook niet wat het was en voegt niks toe. Denk aan Silent Hill 2 en je begrijpt wat ik bedoel…
WolbertBelbroeken –
‘Team Silent’, het team achter de eerste drie Silent Hills en enigszins Silent Hill 4, bestaat al een tijdje niet meer. De verwachtingen voor Silent Hill: Homecoming en Silent Hill: Downpour waren daarom niet al te positief. Achter deze twee spellen zat een heel ander team, ook nog eens uit een heel ander land. Het team achter Silent Hill: Downpour komt uit Tsjechië, maar van een verwestering van het spel is nauwelijks sprake. Silent Hill: Downpour is beter dan zijn meer dan degelijke voorganger Homecoming en behoudt de mysterieuze, intrigerende sfeer van de originele Silent Hills.
Pak het spel op, en laat het niet meer los voordat je het hebt uitgespeeld, want dit is blijvend interessant, spannend en boeiend. Ik zit nu op ongeveer 50% en heb me nog geen moment verveeld.
Als ik toch een nadeel op moet noemen…
1) het spel schokt regelmatig.
2) al vroeg in het spel vind je een foto van een persoon. Toen ik deze foto zag dacht ik het verhaal gelijk door te hebben, nu, zo’n 45% verder, denk ik daar nog niet anders over. Misschien heb ik het uiteindelijk toch mis, maar ik denk dat fans van Silent Hill niet verrast zullen worden door het verhaal en de achtergrond van de hoofdpersoon.
rwj82 –
Silent Hill Downpour, waar moet ik beginnen.
Ik ben al jaren een groot bewonderaar van de serie maar ik vond deze op bepaalde punten tegen vallen, het echte authentieke typische SH sfeertje ontbreekt namelijk en ja er is wel sprake van een duistere sfeer maar het echte gevoel is er niet.
Waar ik me echt aan heb zitten rot ergeren was dat Downpour technisch zeer zwak is, bij het rennen en vechten haperd het systeem vreselijk.
En de typische save punten (je weet wel het rode cirkel vormige teken waar je bij kunt saven) ontbreken, in dit deel hebben ze gekozen voor automatisch saven wat alweer iets bekends wegneemt.
Begrijp me niet verkeerd het spel heeft ook zijn goede punten zoals het plot, en de sfeer in de bossen aan het begin deed me heel erg aan de xbox 360 hit Allan Wake denken.
Er zitten ook enkele goed getimde schrik effekten in, en de krijzende heksen die op je afgerend komen zijn huiveringwekkend (maar worden naar verloop van tijd ergelijk).
De reeks staat vooral bekend om zijn gruwelijke en schokkende beelden maar daar is in dit deel zeker geen sprake van, hooguit wat redelijke gruwel scenes maar niets schokkends. En de muziek van Akira Yamaoka gecombineerd met het zangwerk van Mary Elizabeth die de soundtrack van SH 4 The Room tot het meesterwerk maakte wat het is ontbreekt in dit deel dus ook (balen).
Veel mensen vonden Homecoming tegenvallen, ik vond die veel maar dan ook veel beter dan dit vervolg.
Het spel is redelijk maar beslist geen meesterwerk, love it or hate it.
Roomsies –
Silent Hill: Downpour is weer een waardig deel in deze horror-game reeks. Meteen vanaf het begin wordt je in het verhaal gegooit en kruipt de spanning zo van je playstation de woonkamer in. De graphics zien er goed uit, de sfeer is ziekelijk eng. De actie en de puzzels zijn goed, rare wezens duiken ineens op en de spanning is om te snijden. Verhaal mag er ook wezen, dit is met de keuzes (of je bijvoorbeeld een politie agente die achter je aan zit wel of niet redt) meer beinvloedbaar.